19.01.18 Aanbeveling

Als je wordt veroordeeld door een computer (en nog 10 verhalen om in te halen)

Correspondent Beter internet

Elke vrijdag tippen correspondenten hun favoriete mediavoer voor het weekend. Deze week: liefdeslessen van een Nobelprijswinnares, romantiek in films en series en de toekomst van de sigaret.

Het beste uit andere media

Hoe de ‘techbros’ van Silicon Valley hun macht misbruiken

De omgeving rondom San Francisco was al ver voor de bloei van Silicon Valley een baken van progressiviteit. Dat in die regio om de haverklap wilde feesten vol drank, drugs en seks plaatsvinden, mag dan ook geen verrassing heten. Het wordt problematisch zodra de organisatoren van zulke feesten, vaak steenrijke CEO’s van hippe technologiebedrijven, deze sociale activiteiten inzetten om ondergeschikte vrouwelijke collega’s uit te buiten. Voor haar boek Brotopia sprak Emily Chang met enkele tientallen mensen die zich in deze kringen bewegen of bewogen. Ze schrijft: ‘Men actually get business done at sex parties and strip clubs. But when women put themselves in these situations, they risk losing credibility and respect.’ (Riffy Bol, socialemediaredacteur)

Vanity Fair: ‘“Oh my God, this is so f---ed up”: Inside Silicon Valley’s Secretive, Orgiastic Dark Side’ (Leestijd: 25 minuten)

Alleen de liefde kan ons redden

Ze voert honderden gesprekken, pent duizenden pagina’s vol, aanvankelijk alleen met een vaag idee voor het leidende thema. Zoals ‘vrouwen in de oorlog’ of ‘de rode mens’. En na jaren arbeid openbaart zich dan langzamerhand ‘het patroon’, ‘de klank van het boek’. Het nieuwe boek in wording van Nobelprijswinnaar Svetlana Alexijevitsj is gewijd aan de liefde. Haar ouders spraken nimmer over wat een mens gelukkig maakt. Wellicht is het nu omgekeerd en praten we daar in consumentistische tijden te veel over. Maar iets als een ‘levensfilosofie’ lijkt te ontbreken. Terwijl, zegt Alexeijvitsj in dit mooie interview met de Zweedse regisseur die een film over haar maakt, alleen de liefde kan al wie geïnfecteerd is met haat redden. (Tomas Vanheste, correspondent Europa tussen macht en verbeelding)

Eurozine: ‘Only love can save those who are infected with anger’ (Leestijd: 21 minuten)

De onduidelijke grens tussen stalking, misbruik en romantiek

De voornaamste liefdesrelatie in de serie Grey’s Anatomy, over een ziekenhuis in Machassussetts, is die tussen arts-assistent Meredith Grey en dokter Derek, ook wel bekend als ‘McDreamy.’ Wanneer McDreamy Grey voor het eerst probeert te versieren, herinnert zij hem eraan dat hij haar baas is, dat zijn avances tegen de regels zijn, en dat ‘nee’ ‘nee’ betekent. Daar neemt de dokter geen genoegen mee: stug houdt McDreamy vol, en uiteindelijk komen de twee bij elkaar. Dat is romantiek zoals romantiek in series, films en popliedjes wel vaker wordt verbeeld: de vrouw wil niet, de man zet door, soms op het stalkerige af – of erger. In dit essay loopt Julie Beck tal van zulke voorbeelden langs en vraagt zich af: wat betekent de romantisering van zulk grensoverschrijdend gedrag voor hoe we denken dat liefde hoort te zijn? (Lynn Berger, correspondent Cultuur & Technologie)

The Atlantic: ‘When Pop Culture Sells Dangerous Myths About Romance’ (Leestijd: 10 minuten)

Veroordeeld door een computer

Tienduizenden Nederlanders met een betalingsachterstand worden tegenwoordig automatisch gedaagd door de algoritmen van e-Court, een ‘private’ rechtbank. De oprichtster Henriëtte Nakad is er trots op dat vrijwel alle zaken bij e-Court worden afgehandeld ‘zonder misplaatste empathie.’ Dat onthulde platform voor onderzoeksjournalistiek Investico deze week in samenwerking met Nieuwsuur en De Groene Amsterdammer. De longread in De Groene is zo geschreven dat je soms denkt: dit is een kort verhaal, maar ze zijn er vergeten bij te zetten dat het fictie is. Zo komt er na een paar alinea’s een baron aan het woord, Ruud van Hövell tot Westerflier, die meent dat e-Court een ‘logische ontwikkeling in de rechtspraak is.’ Helaas: geen fictie. (Jelmer Mommers, correspondent Klimaat & Energie)

De Groene Amsterdammer: ‘Vonnis te koop’ (Leestijd: 23 minuten)

Vlieg je naar Amerika? Je gezicht wordt vijftien jaar lang opgeslagen.

Op tien Amerikaanse vliegvelden kunnen gezichtsherkenningsalgoritmes mensen in een database opslaan. De gezichten van Amerikanen worden twee weken bewaard, die van buitenlanders vijftien jaar. Journalist Benjamin Powers legt uit hoeveel heftiger dit is dan het opslaan van vingerafdrukken (wat ik een paar jaar geleden nog heftig vond, lijkt nu alweer peanuts). Het verhaal laat goed zien wat de consequentie is van steeds sterkere herkenningssoftware in handen van een krankzinnige regering. Het Biometric Exit Program wordt ingevoerd als onderdeel van het antimoslimbeleid van Donald Trump en wordt steeds verder uitgerold. (Thalia Verkade, correspondent Mobiliteit & Stadsleven)

Medium: ‘Smile, Your Face Is Now in a Database’ (Leestijd 9 minuten; luistertijd 10 minuten)

Het beste van De Correspondent

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste uit andere media

Het beste van De Correspondent

Komt een land bij de dokter