Beste,

Donderdag bezocht ik IPON 2018, een grote beurs waar bedrijven hun technologische plannen voor het onderwijs tonen (en proberen te verkopen). Dat gaf een mooi inkijkje in wat er op het onderwijs af gaat komen.

Ik zag veel gave dingen: lego waar kinderen mee leren programmeren, virtualrealitybrillen die kinderen op kunnen zetten om een virtuele stad te bezoeken of kunstwerken te maken. Een VR-rekenmethode, waarin een kind met VR-bril op allerlei berekeningen moet maken in een virtuele stad, won een prijs.

Maar ik zag ook verontrustende dingen.

Vorige week schreef ik ook al een buzz word op de beurs. In dat stuk betoogde ik dat dit begrip niets betekent. Of nu ja, dat het tegengestelde dingen betekent: onderwijs waarin alles meetbaar is (zodat kinderen op hun eigen niveau kunnen leren), en onderwijs dat juist heel weinig meet (maar waarin kinderen zelf op onderzoek uitgaan).

Door beide ‘gepersonaliseerd leren’ te noemen, bestaat het gevaar dat we afstevenen op een onderwijstoekomst waarin alles, tot iemands persoonlijkheid aan toe, meetbaar wordt gemaakt.

Ik noemde dat een dystopie, maar tijdens IPON leerde ik dat die dystopie allang werkelijkheid is.

Ging het over gepersonaliseerd leren, dan had dat op de beurs altijd de betekenis van ‘heel veel meten,’ zichtbaar gemaakt op dashboards. De ene na de andere softwareontwikkelaar liet zien tot op welk detail we de ‘prestaties’ van kinderen in kaart konden brengen met zijn product. Tot percentielscores over de persoonlijkheid van een leerling aan toe.

Wat ik schreef en wat ik ga schrijven

Naast een column over waarom kinderen zouden moeten kiezen, schreef ik dus een stuk over een technologische onderwijstoekomst waarin alles meetbaar is gemaakt.

Ik had veel gelezen voor ik begon met schrijven en misschien wreekte dat zich wel: wilde ik niet té veel ideeën in één stuk proppen?

Op zondagochtend, een dag na publicatie, klapte ik m’n laptop open en zag ik de dertien pagina’s met tekst die de eindversie niet haalde. Ik plakte wat van die passages aan elkaar, schreef er wat zinnen tussen en verrek: daar stond hetzelfde verhaal dat ik een dag eerder gepubliceerd had, maar met andere zinnen, andere verhalen en een andere toon. En misschien wel beter?

Even met de hoofdredacteur overleggen of ik het mag publiceren, want ik ben heel benieuwd wat jullie van deze tweede versie vinden.

Daarnaast ben ik bezig met een stuk over de kinderopvang. Soms krijgen kinderen daar multomappen met hun ontwikkeling mee of houden pedagogisch medewerkers per uur in een app bij wat de kinderen aan het doen zijn. Er zijn plekken waar camera’s hangen zodat ouders mee kunnen kijken, maar er is ook kinderopvang waar vrijwel niets geregistreerd en gemonitord wordt.

Ik vraag me af: hoe komt het dat die verschillen er zijn?

Lees-, kijk- en luistertips

Tussen de bedrijven door las, keek en luisterde ik een aantal goede producties over onderwijs.

O, en er schijnt een of andere televisieserie te zijn over een basisschool met ene juf Ank of zo? Heeft iemand daar iets over gehoord?


Met groet!

Johannes

Wekelijks mail van mij krijgen? Dat kan! Elke donderdagmiddag publiceer ik een nieuwsbrief om je op de hoogte te houden van waar ik mee bezig ben. Die verschijnt op de site, maar kan je ook in je mailbox ontvangen. Nodig ook collega-leraren en andere geïnteresseerden in onderwijs uit om mee te lezen!

Schrijf je hier in