Boekentip voor deze zomer: Als vrouwen de wereld overnemen met één gewelddadige vingerknip

‘Geweld heeft geen ras, klasse, religie of nationaliteit’, schrijft essayist Rebecca Solnit Lees hier meer over Rebecca Solnit en zie haar verhalen voor De Correspondent. in 2014, ‘maar het heeft een sekse.’

Geweld, bedoelt Solnit, is mannelijk.

Daarmee zegt ze niet dat alle mannen gewelddadig zijn. Ook niet dat mannen zelf geen slachtoffer zijn van geweld. Of dat alle vrouwen lieverdjes zijn.

Wat ze wel bedoelt: mannen plegen bijna alle geweldsdelicten. Haar essay is doorspekt met cijfers. Zo kent 90 procent van de moorden in Amerika een mannelijke dader en is doodsoorzaak nummer één van zwangere vrouwen hun eigen echtgenoot.

In Nederland verschillen die cijfers nauwelijks. Van alle veroordeelde geweldsdelicten in 2015 had 92 procent een man als dader. Voor seksuele misdrijven lag het percentage zelfs op 99 procent.

Je kunt boeken volschrijven met verklaringen voor deze cijfers, over de tienduizenden jaren evolutie, onderdrukking en cultuur die eraan ten grondslag liggen. Maar één simpel feit zegt al veel: de meeste mannen zijn fysiek sterker dan de meeste vrouwen.

Wat als dat andersom was? Die vraag staat centraal in De macht van Naomi Alderman, vertaald door Astrid Huisman en Roos van de Wardt. Meer over ‘De macht’ op de website van Atlas Contact. Wat als niet mannen, maar vrouwen het sterkere geslacht waren?

Verschrikkelijke pijn met een vingerknip

In De machtgooit één verandering de hele wereld overhoop: van de ene op de andere dag kunnen vrouwen met een vingerknip elektrische stoten geven. Ze kunnen verschrikkelijke pijn toedienen, ze kunnen zelfs doden.

Het begint onwennig. Wat moeten vrouwen met hun nieuwe kracht? Is er niet iets tegen te doen? Maar al snel nemen vrouwen het monopolie op geweld over van mannen.

Het boek volgt vrouwen die elk op hun eigen manier een slaatje slaan uit de veranderingen. Een jonge vrouw begint een nieuwe religie, een maffiadochter gebruikt haar kracht om een drugsimperium op te bouwen, een politica zet een vrouwenleger op.

Door de ogen van journalist Tunde, de enige mannelijke hoofdpersoon in het boek, volg je een wereldwijde omwenteling. Hij reist van revolutie naar revolutie. Telkens ziet hij hoe vrouwen in opstand komen tegen de mannen die hen eeuwenlang hebben onderdrukt.

De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn. Want ‘het vermogen om andere mensen pijn te doen [is] pas het begin’, een ‘gateway drug’.

In deze alternatieve wereld is maar één ding anders

Een vriend vertelde me eens dat de beste sciencefiction slechts één ding verandert aan de werkelijkheid zoals we haar kennen. Dit is precies wat Naomi Aldermans boek zo krachtig maakt. De wereld die ze beschrijft is de onze.

De thema’s zijn herkenbaar: samenzweringstheorieën, fake news, sociale media, terrorisme, seksueel geweld, porno, religie, drugs, discriminatie. Ook de personages kunnen zomaar bestaan in onze wereld. Het enige dat anders is, en uiteindelijk alles anders maakt, is de nieuwe kracht van vrouwen.

Zo is De macht fictie op haar best. Het boek laat een alternatieve wereld zien en laat je daarmee anders kijken naar de wereld waarin we leven. Ik heb in lange tijd geen boek gelezen dat me zo heeft gegrepen.

Toen ik na het lezen van Aldermans boek de deur uitstapte, voelde het alsof ook ik over een nieuwe mysterieuze kracht beschikte. Ik stapte in de tram en even, heel even, dacht ik dat ik de bovenleiding hoorde knetteren.

Wil je op de hoogte blijven van mijn artikelen? Als correspondent Ontcijferen onderzoek ik de getallenwereld. In mijn wekelijkse mail houd ik je op de hoogte van wat ik schrijf, zie, hoor en lees. Een vast onderdeel: #NerdAlert, voor de getallenliefhebbers. Schrijf je in voor mijn wekelijkse mail

Meer lezen...

Wat je moet onthouden over de verschillen tussen mannen en vrouwen Een uitgelekte Googlememo deed deze week veel stof opwaaien. Zijn vrouwen inderdaad biologisch anders dan mannen, zoals een werknemer stelde? Drie dingen om te onthouden voor de discussie over man-vrouw-verschillen. Lees mijn verhaal hier terug Ze hebben 15 huissleutels, maar geen thuis: schoonmakers zijn de stille kracht van vrouwenemancipatie Ze bezit een knuist vol huissleutels maar is hier officieel niet thuis. Ze biedt essentiële diensten maar is ongewenst. Ze doet huishoudelijk werk op duizenden kilometers van haar familie. Maak kennis met de ‘migrant domestic worker’ (m/v), die Nederland draaiende houdt. Lees het verhaal van Bregje hier terug Hoe we kinderen bléven uitstellen en zo een monster baarden: de baby-industrie In haar vruchtbare jaren zet de vrouw allerlei technologie in om beslist niet zwanger te worden. Om dan in haar onvruchtbare jaren naar tech te grijpen opdat dat vooral wél lukt. Daar kleven nadelen aan. Voor vrouwenlijven, generaties labbaby’s, voor de verhoudingen tussen arm en rijk of man en vrouw. Een overzicht. Lees het verhaal van Tamar hier terug