Waarom ik geen klimaatdepressie heb (ondanks de wrede werkelijkheid van wereldwijde opwarming)
Gisteren verscheen mijn verhaal uit ons nieuwste boek Dit was het nieuws niet. Het bevat een destillaat van veel ontwikkelingen waarover ik de afgelopen jaren heb geschreven. Het verklaart waarom ik ondanks de grimmige werkelijkheid en de schrikbarende voorspellingen over de wereldwijde opwarming toch nog hoopvol ben.
Individuen die in actie komen, maken het verschil – dat is de moraal van het verhaal. Je kunt het hier lezen of luisteren, ik heb het verhaal namelijk ook voorgelezen in de studio van Thinium Audioboekproducties in Weesp. (De opname is ook te vinden in het podcastkanaal van De Correspondent in iTunes.)
Dit was het nieuws niet verschijnt maandag 24 september. Het bevat verhalen van Rob Wijnberg, Lynn Berger, Rutger Bregman, Nina Polak, Jesse Frederik, Thalia Verkade, Maurits Martijn en alle andere vaste schrijvers van De Correspondent. Het verschijnt ter ere van onze vijfde verjaardag en staat vol verhalen die het journaal nooit zouden halen, maar die hopelijk wél een nieuwe blik geven op de grote ontwikkelingen in de wereld.
Je kunt het boek hier bestellen. Als je lid bent van De Correspondent, krijg je het e-book automatisch opgestuurd. En mocht je lid zijn geweest, dan doen we het je graag cadeau. Ik ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden.
Een groen visioen, een podcast over beestjes, en de stijgende zeespiegel
Dan een tip: de uitzending van Tegenlicht zondag 23 september (21:05 uur, NPO2). Maker Martijn Kieft vroeg zich af hoe de verduurzaamde wereld er straks uitziet. Hij sprak met analisten en visionairen en probeerde in beeld te brengen hoe mensen in de groene stad van de toekomst leven, reizen en werken.
Boeiendste vond ik de fragmenten over China, waar openbaar vervoer de basis is van iedere nieuwe wijk en waar het peperduur is om een nummerbord te krijgen. De (on)democratische aspecten van de Chinese voortvarendheid kwamen helaas niet aan bod.
Verder: in The New Yorker Radio Hour ging het deze week over beestjes. David Attenborough komt uitgebreid aan het woord over Blue Planet II, de BBC-serie over het leven in de zeeën, en het gesprek gaat verder over de boeken van de grote natuurschrijver (en later milieu-activist) Rachel Carson.
Wat maakt haar werk zo goed? Het antwoord, blijkt gedurende de uitzending, is dat ze erin slaagde op een poëtische manier te beschrijven hoe al het leven op aarde met elkaar verweven is. En dat het verbreken van die verwevenheid, waar de mensheid een morbide hobby van heeft gemaakt, niet zonder gevolgen blijft.
In dat kader: NRC Handelsblad besteedde aandacht aan een nieuw rapport van onderzoeksinstituut Deltares, over de implicaties van de snel stijgende zeespiegel voor Nederland. ‘We zullen bizar veel meer moeten doen’ dan eerder gedacht, zegt de hoofdauteur van het rapport.
Waarom de zeespiegel sneller stijgt dan we tot een paar jaar geleden dachten, beschreef ik eerder in dit stuk. Klimatoloog Peter Kuipers Munneke beschreef deze zomer op het klimaatblog van NRC al de ultieme consequentie van de zeespiegelstijging: de vraag is niet óf Nederland onder water verdwijnt, maar wannéér.
Dat geeft te denken in een tijd waarin de fractievoorzitter van de grootste partij van ons land zegt dat Nederland niet ‘als een malle’ geld moet uitgeven om de klimaatdoelen te halen. Wie vertelt hem dat de baten ruimschoots opwegen tegen de kosten?
Tot de volgende,
Jelmer