Ik ga werken aan een klimaatboek. In deze podcast met Joris Luyendijk vertel ik erover
Afgelopen vrijdag verscheen mijn eerder aangekondigde verhaal over de hete zomer van 2018. Ik heb geprobeerd te laten zien hoe de losse incidenten die we over de hele wereld zagen – de weersextremen, de bosbranden en de overstromingen – in feite de losse onderdelen zijn van één verhaal. De wereldwijde opwarming beïnvloedt het weer op allerlei manieren en veroorzaakt nieuwe, schadelijke extremen op ieder continent.
En het probleem is dat we geen plateau hebben bereikt. Een recent scenario suggereert dat we een aanzienlijk risico lopen om af te glijden naar een onleefbaar hete aarde.
Zoals klimatoloog Michael Mann het eerder zei: we zijn een mijnenveld ingelopen, maar we kunnen nog omdraaien. Lees hier waarom ik geloof dat de zomer van 2018 ons tot actie dwingt.
In gesprek over de rafelranden van een correspondentschap
Vandaag verscheen de eerste aflevering van een nieuwe podcast die Joris Luyendijk voor De Correspondent maakt, onder de bezielende leiding van onze podcastmaker Romanee Rodriguez.
Joris vroeg me om te komen vertellen over de Shell-dialogen, de serie interviews die ik modelleerde op Joris’ eerdere werk in de Londense city. Vereerd (en heel verkouden) vertelde ik over de rafelranden van mijn werk. We spraken over inzichten die verhalen nooit hebben gehaald, en over de journalistieke zoektocht die ik aflegde om bepaalde verhalen te kunnen brengen.
We waren het oneens over de aard van de mens, en over de kansen die een gigantische klimaatramp wel/niet zou bieden om radicaal te veranderen. Maar bovenal was het een erg leuk gesprek, vond ik. Je kunt het gesprek hier luisteren (en hier is de link voor iTunes).
Een verhaal dat niet in 200 artikelen past
Een nieuwtje dat Joris en ik bespreken: ik ga een boek schrijven! Begin mei begon ik aan een plan. Ik realiseerde me toen dat ik in drie jaar tijd al meer dan 200 artikelen had gepubliceerd, maar dat er een groot overkoepelend verhaal onverteld was gebleven. Een verhaal dat meer tijd nodig heeft, en meer aandacht. Een verhaal dat perfect in een boek past.
Niet dat ik ooit eerder een boek heb geschreven, maar zo voelt het. De komende maanden krijg ik verlof van mijn normale correspondentschap – goddank voor deze werkgever – om op een ander tempo en grotendeels offline te werken aan dat grotere verhaal.
Ik wil een toegankelijk klimaatboek maken voor een groot publiek, dat toch ook ingewijden een nieuwe kijk biedt, en dat lezers tot actie aanzet. Ik heb er ongelofelijk veel zin in en ik hoop dat ik jullie ergens in 2019 kan mailen met een trotse aankondiging en verschijningsdatum.
Maar het betekent ook dat het hier even wat stiller wordt. Volgende week verschijnt er een nieuw rapport van het IPCC (het VN-orgaan dat periodiek inzichten uit de klimaatwetenschap samenvat). En er wordt gevonnist in het hoger beroep in de klimaatrechtszaak van Urgenda tegen de Nederlandste staat. Het is nog best onwennig dat ik daar niet direct verslag van zal doen voor jullie.
Maar gelukkig is het slechts een tijdelijke stop. En het is hopelijk vooral een mooie kans: om andere correspondenten en onderwerpen te ontdekken (voor jullie) en om op een ander tempo te werken aan een nieuwe uitdaging (voor mij). Wie weet waar het ons brengt.
Tot de volgende!
Jelmer
P.S.: volgende week woensdag 10 oktober doe ik mee aan de ‘Meet & Greet’ tijdens het festival Trouw Duurzame 100 in Pakhuis de Zwijger. Je kunt je nog (gratis) aanmelden.