Overleven op te kleine klusjes en lege praatjes uit Sillicon Valley Het fenomeen is in Nederland nog niet echt doorgedrongen, maar in de Verenigde Staten is het zogenoemde ‘microwerk’ sterk in opkomst. Via apps en websites worden vraag en aanbod voor kleine klusjes en diensten bij elkaar gebracht. Silicon Valley is inmiddels op dit fenomeen gedoken en veel ‘venture capital’ vindt zijn weg in hippe bedrijven als Airbnb, TaskRabbit en Postmates. Media-zeloten zoals Thomas Friedman bejubelen deze nieuwe vorm van arbeid. Maar de realiteit is anders. Journaliste Sarah Kessler probeerde voor Fastcompany enkele weken te overleven in deze zogenoemde Gig Economy. En dat blijkt niet zo makkelijk. Een mooi artikel over armoede, uitbuiting en lege praatjes uit Silicon Valley. (Dimitri Tokmetzis) Pixel and Dimed: On (Not) Getting By in the Gig Economy (9.445 woorden) Multimedia is meer dan ‘meer’ media Vier jaar geleden heeft World Press Photo een nieuwe prijs in het leven geroepen: de prijs voor multimedia-producties. De jury bestaat uit zes internationale experts uit de visuele journalistiek. En omdat ze in Nederland samen een week doorbrengen om de winnaar te kiezen, is dat een uitgelezen kans voor een interessante avond met lezingen van alle juryleden over hun ervaringen en ideeën in vernieuwing van fotografie en het multimedia platform. Zelf zat ik van de week in die zaal en heb, soms met grote jaloezie, gekeken naar de prachtige dingen die worden gemaakt. Zo is de lezing van Gabriel Dance (multimedia-journalist van de The Guardian) een echte aanrader. Komende maandag 24 maart zal om 14.00 uur de winnaar van de WPP Multimedia Contest 2014 bekend worden gemaakt. (Sterre Sprengers) Video reports from multimedia evening World Press Photo (6 keer ongeveer 15 minuten) De Amerikaanse Nachtmerrie Joseph Williams was een prominent commentator van de Amerikaanse politiek. Hij werkte bij de toonaangevende website Politico en verscheen regelmatig op de buis bij MSNBC. Totdat hij, in juni 2012, de fout inging. Williams maakte een verkeerde opmerking over presidentskandidaat Mitt Romney, leek zijn objectiviteit als commentator te verliezen en werd ontslagen. Slechts een paar maanden later werkte hij al in een kledingwinkel. Dit is het verhaal van een omgekeerde Amerikaanse Droom: hoe een succesvol journalist steeds verder wegzakte in armoede en erachter kwam hoe zwaar het werk als winkelmedewerker is. (Rutger Bregman) My Life as a Retail Worker: Nasty, Brutish, and Poor (3.500 woorden) Beyoncé haten kan eigenlijk niet Popsterren worden vaak net zo erg gehaat als aanbeden. Denk aan Justin Bieber. Maar één van de grootste sterren van allemaal, Beyoncé, lijkt aan die negativiteit te ontkomen. Ze staat al een jaar of vijftien aan de top van de popwereld, en toch is er bijna niemand te vinden die een uitgesproken hekel aan haar heeft. Hoe kan dat? Rutgers Uni­versity in New Jer­sey biedt het vak ‘Po­li­ti­ci­zing Be­yon­cé’ aan, gebaseerd op die vraag. Sander Donkers van Vrij Nederland deed een poging hem te beantwoorden, en ontleedde het perfecte imago van één van de meest succesvolle vrouwen in de muziekgeschiedenis. (Vera Mulder) Beyoncé: De perfecte illusie (2.300 woorden) Zijn de Irakezen boos dat hun land in puin geschoten is? Sinds 2003, het begin van de Irak-oorlog, vluchtten 100.000 Irakezen naar de Verenigde Staten. Narrative.ly, een platform voor achtergrondverhalen, toonde woensdag een filmpje van het Franse journalistenduo Inediz. Zij reisden dwars door Amerika op zoek naar deze Irakezen. Het resultaat is de prachtige online documentaire My Beloved Enemy. Al scrollend en klikkend door de verhalen bepaal je zelf wat je wilt bekijken. Wat opvalt is hoe positief de Irakezen zijn over de VS. Stuk voor stuk vertellen ze hoopvol over hun eigen American Dream. Verwijten ze de Amerikaanse soldaten die hun land in puin legden niets? (Daphné Dupont-Nivet, stagiair) My Beloved Enemy: Iraqi-American Stories (zo lang als je wilt)