Vastberaden, met een fermer tred dan haar kromme rug doet vermoeden, beweegt een oude dame zich door de drukke straten van Dublin. De zon schijnt en geeft haar een coupe van goud. Ze loopt haar vaste rondje, het gewicht van het leven zwaar op haar schouders. Ze is alleen, maar oogt niet eenzaam.
Ze kan nog goed voor zichzelf zorgen en dat wil ze laten zien ook. Met een net krulspeldenkapsel, een knalgele jas met bijpassende boodschappentas. Zo hoort het. Zo doet zij het elke dag.
En haar felgele jas trekt zijn aandacht, elke dag weer. Hij kent haar niet maar herkent haar wel. Deze vastberaden, goed geklede, oude dame. Hij geniet van wat hij ziet. Haar kordate houding, haar tijdloos smaakvolle kleding. Dit is nog eens oud worden.
Hij wil het tafereel vastleggen zonder het te verstoren. Het is op straat, maar hij wil geen "klassieke" straatfoto’s maken. Geen stedelijke hectiek, niet stiekem fotograferen vanaf heuphoogte, niet zwart-wit, niet focussen op vervreemdende taferelen door samenkomst van toevalligheden, geen gekke voorkomens en rariteiten.
Het is dat straatleven waarin hij haar juist wil isoleren
Het gaat hem niet om haar gerimpelde gezicht; het cliché dat daarin haar hele leven te lezen zou zijn. Het gaat hem ook niet om de interactie met haar omgeving, waar straatfotografie juist meestal wel om draait. Het is dat straatleven waarin hij haar juist wil isoleren.
Een foto kan niet laten zien wie iemand is, enkel hoe de fotograaf iemand ziet.
Dus: geen context, geen andere mensen, geen lucht, geen horizon. Wel: bewondering. Onopgemerkt gaat hij dicht bij haar staan, op zijn tenen. En door haar kromme rug kan hij haar fotograferen in dezelfde hoek waarin zij naar de straat kijkt. De lijnen op de grond worden op de foto grafische vlakken op de achtergrond.
En zo, in het begin zelfs zonder dat hij het doorheeft, ontstaat de fotoserie van ouderen die de Ierse fotograaf Eamonn Doyle in de straten van Dublin fotografeert. Onbewust, ongeforceerd, steeds op dezelfde manier. Puur omdat hij erdoor is gefascineerd. En met veel gevoel voor kleur, textuur en compositie. Zijn foto’s zijn zo strak, helder en grafisch van compositie dat ze bijna aanvoelen als modefoto’s. Van stijlvolle bejaarden.
Een selectie van zijn serie bundelde hij in het fotoboek getiteld i, dat hij uitgaf in eigen beheer. De vormgeving is simpel, de druk is haarscherp, de kleuren zijn prachtig. Het is volledig zonder tekst of uitleg. Naar mijn idee vaak een tekortkoming, maar dit is een uitzondering. Het is wat het is, en hier is dat juist de kracht ervan.
Iedereen kan deze bejaarden elke dag kordaat over straat zien lopen. Dan nog zie je ze (waarschijnlijk) niet zoals Eamonn Doyle ze fotografeert. Het gaat niet om wát hij ziet, maar hóe hij het ziet en ons laat zien.
Verfrissende straatfotografie
Eamonn Doyle is een fotograaf om in de gaten te houden. Zijn beeldtaal is verfrissend, en zijn insteek van straatfotografie verrassend. Na jarenlang niet te hebben gefotografeerd, is hij er sinds een paar jaar weer in toenemende mate mee bezig. En het zou goed kunnen dat hij, zeker na het succes van dit boek, snel nieuwe interessante projecten zal gaan publiceren.
Helaas was het fotoboek binnen enkele weken al uitverkocht. Misschien komt er nog wel een herdruk.
Over het fotoboek ‘Syria Al-Assad’ van Oliver Hartung
De afgelopen maanden zijn in de media vele gruwelijke beelden van de oorlog in Syrië verschenen. Het nieuwe fotoboek ‘Syria Al-Assad’ van Oliver Hartung toont niet de uitwassen, maar de wortels van het conflict. Door die foto’s begrijp je de oorlog in Syrië beter.
En over het fotoboek ‘Birds of the West Indies’ van Taryn Simon
Elke nieuwe James Bondfilm lijkt op de vorige. Altijd zijn er snelle auto’s, ingenieuze gadgets, Martini’s, wapens en mooie vrouwen. Dat is waar het publiek voor komt. Maar het nieuwe fotoboek ‘Birds of the West Indies’ van de Amerikaanse fotografe Taryn Simon laat James Bond van een heel andere kant zien. En onthult nog een paar geheimen ook.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
