Zo is het leven écht op een afgelegen eiland

Heb je wel eens het verlangen om je biezen te pakken, richting een afgelegen eiland, weg van alle problemen? Ik wel. Naar Foula bijvoorbeeld – het meest afgelegen bewoonde eiland van Groot-Brittanië. Het ligt ver boven Schotland, midden in de Atlantische Oceaan. 23 mensen wonen er.

Hoe is het om daar echt te wonen? Een podcast van theater- en filmmaker Threes Anna geeft een zeldzaam inkijkje. Ze bracht er een maand door met haar partner, zeevogelonderzoeker Kees Camphuysen.

Het eiland is van een waanzinnige schoonheid, met grazige vlaktes omringd door ruige kliffen vol zeevogels. Het leven is er eenvoudig en jachtigheid bestaat niet. Maar wat blijkt: aan problemen ontsnappen doe je er niet.

Of het nu persoonlijke euvels zijn (hoe haal je het eind van de maand?) of wereldproblemen (viruspandemieën); ook deze uithoek van de wereld ontsnapt er niet aan. Wat wil het geval: het hele eiland ligt bezaaid met de dode lichamen van grote jagers – een soort kruising tussen een roofvogel en een meeuw, aangepast aan een leven boven de volle oceaan. Vogelgriep.

Naar schatting is deze zomer twee derde van de broedende grote jagervrouwtjes gestorven.^* Dat is een ramp voor deze en andere bijzondere vogelsoorten, maar ook voor de bewoners van Foula, die grotendeels leven van vogeltoerisme. En dat was al een karig alternatief voor de schapenhandel, die tegenwoordig bijna niks meer oplevert.

Toch blijft de schoonheid van Foula en het leven daar overeind. Net als mijn verlangen.