Facebook houdt geen rekening met verdriet Een man krijgt een automatisch gegenereerd jaaroverzicht van Facebook voorgeschoteld. Dat valt helemaal verkeerd. Deze korte, krachtige blog laat zien hoe asociaal sociale media kunnen zijn. Een lange uitweiding is niet nodig. Lees het gewoon even. (Dimitri Tokmetzis) Inadvertant Algorithmic Cruelty (leestijd: 2 minuten) De wereld volgens John Cassidy in 12 snelle lessen uit 2014 Journalist John Cassidy van The New Yorker zet twaalf lessen uit 2014 op een rij. Obama? Die is nog lang niet uitgeregeerd. De Republikeinen? Die zijn aan een comeback bezig. De internationale gemeenschap? Die boekt voor de verandering weer eens succes (zie ebola, en de strijd tegen IS). En zo nog negen analyses van precies één alinea. Hij gaat kort door de bocht, zeker, maar voor wie in tien minuten de hele wereld geanalyseerd wil zien is dit artikel niettemin smullen. Tegen het einde relativeert hij zijn eigen woorden weer. ‘Hoeveel van deze lessen zal in 2015 accuraat blijken? Ik schat zo ongeveer de helft. [...] Onderschat bijvoorbeeld nooit het vermogen van Republikeinen om een zooitje te maken van een beloftevolle situatie.’ (Karel Smouter) Twelve Lessons for 2015 (leestijd: 8 minuten) Een jaar lang op reis door de oorlog in de Centraal-Afrikaanse Republiek Een jaar lang reisden Human Rights Watchonderzoeker Peter Bouckaert en fotograaf Marcus Bleasdale door de Centraal-Afrikaanse Republiek, langs verwoeste dorpen, frontlinies, vluchtelingenkampen, kindsoldaten en uitgehongerde oerwoudbewoners. Op Twitter volgde ik hun heftige verslaggeving het afgelopen jaar, en deze week kwam er over hun reis een prachtige multimediale productie online. Met uiterste precisie probeert Bouckaert de feiten over de burgeroorlog in de CAR boven tafel te krijgen. Heel soms mengt hij zich zelfs in de situatie: zoals wanneer hij een rebellenleider erop wijst dat het opnemen van kindsoldaten strafbaar is. En constant worstelt hij met het gebrek aan internationale aandacht voor deze crisis. Neem even de tijd om dit document in woord en beeld tot je te nemen. (Maite Vermeulen) The unravelling journey through the Central African Republic crisis (leestijd: 44 minuten) De uitdagingen en dromen van The New York Times, in minder dan 500 woorden Nu het er écht op lijkt dat ook Jeb Bush (zoon van en broer van) mee gaat dingen naar het Amerikaanse presidentschap in 2016, is de verleiding groot voor media om de verkiezingen alleen nog maar te framen als een strijd tussen twee dynastieën. Laten we dat in hemelsnaam niet doen, betoogt de ombudsvrouw van The New York Times. In een krachtig en eerlijk artikel schetst zij haar zeventien wensen en dromen voor haar krant in 2015. Ze begint met Clinton en Bush, maar spreekt zich bijvoorbeeld ook uit voor meer aandacht voor de mobiele app (in plaats van de papieren voorpagina). Een klein document dat bijna meer over de tijdsgeest en uitdagingen van de journalistiek zegt dan het beruchte Innovation Report. (Ernst-Jan Pfauth) 17 Hopes and Dreams for The Times in the New Year (leestijd: 3 minuten) De kloof tussen parlementaire en politieke journalistiek In de Volkskrant verscheen een fel, maar zeer prikkelend opiniestuk in over de pijnlijke beperktheid van de parlementaire journalistiek, met als voorbeeld de weggestemde Zorgwet in de Eerste Kamer: volgens auteur Thomas von der Dunk zijn de journalisten die het best ingevoerd zijn in het Binnenhof geneigd om gebeurtenissen volledig te duiden aan de hand van het politieke spel. Het stranden van de wet was voor hen vooral een zaak van dissidentie, wraak, overleven, partijlijnen, kieslijsten en politieke geloofwaardigheid. Veel minder ging het om de inhoudelijke kritiek op het wegstemmen van de wet: waarom is deze wet, ongeacht door wie hij bedacht is, een goede of slechte ontwikkeling voor het Nederlandse zorgstelsel? En hoe (on)democratisch is het plan om de Eerste Kamer te omzeilen met een AMvB? Het stuk mist nuance, maar Von der Dunk maakt goed duidelijk dat de schijn van objectieve journalistiek het risico loopt een verlengstuk te worden van een kabinet dat koste wat kost moet blijven zitten. (Gastcorrespondent Lucien Hordijk) PvdA en VVD hebben gewoon niets met elkaar gemeen (leestijd: 10 minuten)

Het beste van De Correspondent deze week

Video: Het grote waanoverzicht van 2014 In 2014 gingen we over op tabloid, deden we aangifte tegen Geert Wilders en/of gooiden we een emmer ijswater over onszelf heen. Daan Windhorst presenteert de ultieme hitlijst van waan. Wat is de waanste maand van 2014?
 Bekijk hier de video (kijktijd: 45 minuten) Dit is de vrouw die onze kijk op gruwelijke foto’s voorgoed veranderde Van de wrakstukken van MH17 tot onthoofdingsvideo’s van IS: 2014 was een jaar vol gruwelijke beelden. Susan Sontag, die precies tien jaar geleden overleed, is bepalend geweest voor de manier waarop wij over dat soort beelden nadenken. Maar wat hebben we eigenlijk nog aan haar ideeën?
 Lees hier het profiel door Lynn Berger Dit moet je weten over de decentralisaties die deze week van start gaan De decentralisatie is officieel van start gegaan. De jeugdzorg, de zorg voor ouderen en langdurig zieken en taken rondom werk en inkomen zijn dan de volledige verantwoordelijkheid van de gemeenten. Gastcorrespondent Anne Schepers zet de knelpunten op een rij. Wat is er nu precies gebeurd in 2014 en hoe staan we er – zo vlak na 1 januari – eigenlijk voor?
 Lees hier het artikel van Anne Schepers Met dit programma word je weer de baas over je eigen smartphone Correspondent Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis schrijven regelmatig over privacy en surveillance. Dat zijn niet altijd de meest opwekkende verhalen. Daarom zijn we een zoektocht begonnen naar oplossingen: hoe redden we het web? Vandaag het alternatieve besturingssysteem voor je Android-smartphone: CyanogenMod. Lees hier het artikel van Dimitri Tokmetzis Dit zijn onze elf goede voornemens voor 2015 Oubollig? Niet vol te houden? Goede voornemens wekken scepsis bij velen. Niettemin delen elf correspondenten hun voornemens voor het komende jaar. Wat zijn die van jullie? Bekijk hier de goede voornemens