03.01.15 Aanbeveling

Lees- en kijktips voor het weekend

Oprichter

Elk weekend tippen onze correspondenten hun favoriete journalistieke producties en selecteren wij de beste stukken van De Correspondent. Deze week een triest blog over hoe asociaal sociale media kunnen zijn en een prachtige multimediale productie over de burgeroorlog in de Centraal-Afrikaanse Republiek.

De wereld volgens John Cassidy in 12 snelle lessen uit 2014

Journalist John Cassidy van The New Yorker zet twaalf lessen uit 2014 op een rij. Obama? Die is nog lang niet uitgeregeerd. De Republikeinen? Die zijn aan een comeback bezig. De internationale gemeenschap? Die boekt voor de verandering weer eens succes (zie ebola, en de strijd tegen IS). En zo nog negen analyses van precies één alinea. Hij gaat kort door de bocht, zeker, maar voor wie in tien minuten de hele wereld geanalyseerd wil zien is dit artikel niettemin smullen. Tegen het einde relativeert hij zijn eigen woorden weer. ‘Hoeveel van deze lessen zal in 2015 accuraat blijken? Ik schat zo ongeveer de helft. [...] Onderschat bijvoorbeeld nooit het vermogen van Republikeinen om een zooitje te maken van een beloftevolle situatie.’ (Karel Smouter)

Twelve Lessons for 2015 (leestijd: 8 minuten)

Een jaar lang op reis door de oorlog in de Centraal-Afrikaanse Republiek

Een jaar lang reisden Human Rights Watchonderzoeker Peter Bouckaert en fotograaf Marcus Bleasdale door de Centraal-Afrikaanse Republiek, langs verwoeste dorpen, frontlinies, vluchtelingenkampen, kindsoldaten en uitgehongerde oerwoudbewoners. Op Twitter volgde ik hun heftige verslaggeving het afgelopen jaar, en deze week kwam er over hun reis een prachtige multimediale productie online. Met uiterste precisie probeert Bouckaert de feiten over de burgeroorlog in de CAR boven tafel te krijgen. Heel soms mengt hij zich zelfs in de situatie: zoals wanneer hij een rebellenleider erop wijst dat het opnemen van kindsoldaten strafbaar is. En constant worstelt hij met het gebrek aan internationale aandacht voor deze crisis. Neem even de tijd om dit document in woord en beeld tot je te nemen. (Maite Vermeulen)

The unravelling journey through the Central African Republic crisis (leestijd: 44 minuten)

De uitdagingen en dromen van The New York Times, in minder dan 500 woorden

Nu het er écht op lijkt dat ook Jeb Bush (zoon van en broer van) mee gaat dingen naar het Amerikaanse presidentschap in 2016, is de verleiding groot voor media om de verkiezingen alleen nog maar te framen als een strijd tussen twee dynastieën. Laten we dat in hemelsnaam niet doen, betoogt de ombudsvrouw van The New York Times. In een krachtig en eerlijk artikel schetst zij haar zeventien wensen en dromen voor haar krant in 2015. Ze begint met Clinton en Bush, maar spreekt zich bijvoorbeeld ook uit voor meer aandacht voor de mobiele app (in plaats van de papieren voorpagina). Een klein document dat bijna meer over de tijdsgeest en uitdagingen van de journalistiek zegt dan het beruchte Innovation Report. (Ernst-Jan Pfauth)

17 Hopes and Dreams for The Times in the New Year (leestijd: 3 minuten)

De kloof tussen parlementaire en politieke journalistiek

In de Volkskrant verscheen een fel, maar zeer prikkelend opiniestuk in over de pijnlijke beperktheid van de parlementaire journalistiek, met als voorbeeld de weggestemde Zorgwet in de Eerste Kamer: volgens auteur Thomas von der Dunk zijn de journalisten die het best ingevoerd zijn in het Binnenhof geneigd om gebeurtenissen volledig te duiden aan de hand van het politieke spel. Het stranden van de wet was voor hen vooral een zaak van dissidentie, wraak, overleven, partijlijnen, kieslijsten en politieke geloofwaardigheid. Veel minder ging het om de inhoudelijke kritiek op het wegstemmen van de wet: waarom is deze wet, ongeacht door wie hij bedacht is, een goede of slechte ontwikkeling voor het Nederlandse zorgstelsel? En hoe (on)democratisch is het plan om de Eerste Kamer te omzeilen met een AMvB? Het stuk mist nuance, maar Von der Dunk maakt goed duidelijk dat de schijn van objectieve journalistiek het risico loopt een verlengstuk te worden van een kabinet dat koste wat kost moet blijven zitten. (Gastcorrespondent Lucien Hordijk)

PvdA en VVD hebben gewoon niets met elkaar gemeen (leestijd: 10 minuten)

Het beste van De Correspondent deze week

Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.

Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.

Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!

Het beste van De Correspondent deze week

Komt een land bij de dokter