En dan nu: het sloppennieuws
Negen jongeren, stuk voor stuk opgegroeid in de sloppenwijken van de Keniaanse hoofdstad Nairobi, maken sinds 2010 het tweewekelijkse African Slum Journal - nieuws over en voor de sloppen. Dit is hun journaal.
Ten zuiden en oosten van de Keniaanse hoofdstad Nairobi strekken zich een paar van de grootste sloppenwijken van Afrika uit: Kibera, Majengo, Dandora, Mathare. Wat er in die wijken gebeurt is voor buitenstaanders veelal een raadsel. Het is er onveilig ja, en vies ook. Maar hoeveel mensen er wonen - de schattingen voor Kibera lopen uiteen van 200.000 tot 1.000.000 - of welke verhalen deze mensen de wereld te vertellen hebben, dat blijft besloten tussen de golfplaten.
Tenzij je jonge sloppenbewoners rekruteert om hun omgeving te filmen.
Dat is het idee van het Nairobi Community Media House. Negen jongeren, stuk voor stuk opgegroeid in de sloppen zijn, met trainingen van de Voices of Afrika Media Foundation, journalist geworden. Ze maken sinds 2010 het tweewekelijkse African Slum Journal - nieuws uit de sloppen, voor de sloppen. Het kan om problemen gaan - hiv, armoede, gebrek aan hygiëne - maar ook om inspirerende verhalen uit de armste wijken ter wereld.
Correspondent Maite Vermeulen zocht de groep verslaggevers deze zomer op in hun kantoortje in Donholm, een buurt in het oosten van de Nairobi, die centraal in de sloppenwijken ligt. De verf bladdert er van de muren, de stoelen zijn van goedkoop plastic, maar op de bureaus staan schitterende iMac’s en in de kisten in de hoek zit professioneel filmmateriaal.
Eriss Khajira, die opgroeide naast de vuilnisbelt van Dandora, is hoofdredacteur. ‘Ik wil de wereld vertellen wat hier gebeurt, hoe wij leven,’ zegt ze. ‘En uiteindelijk zelf een school voor journalistiek beginnen.’
Er wordt met de bewoners gediscussieerd over de onderwerpen in de reportages. Wat moeten we met de vuilnisbelt? Zouden winkeltjes 24 uur per dag open moeten zijn?
Sinds kort organiseert de groep verslaggevers ook evenementen in de sloppenwijken, waar hun uitzendingen vertoond worden. ‘Bunge Mtaani’ noemen ze het, Swahili voor ‘Parlement van de Straat’. Er wordt met de bewoners gediscussieerd over de onderwerpen in de reportages. Wat moeten we met de vuilnisbelt? Zouden winkeltjes 24 uur per dag open moeten zijn? ‘Het is heel belangrijk dat de bewoners het gevoel hebben dat er naar hen geluisterd wordt,’ zegt Eriss. ‘We proberen de aanbevelingen van de bewoners ook naar lokale politici door te sluizen.’
De makers van African Slum Journal, maken hun reportages met grote overtuiging en schwung. Dat verdient, ook buiten de sloppen, een podium.
Deze introductie werd geschreven in samenwerking met Maite Vermeulen.