Verhaal van de dag

Deadline 2030: De wereld zoals die kan worden

Karel Smouter
Journalist, gespecialiseerd in boerenprotesten
Illustratie: Tjarko van der Pol (voor De Correspondent)

Journalistiek gaat meestal over gisteren. Vandaag, op de verjaardag van de Verenigde Naties, richten wij ons op de wereld van morgen. We presenteren met trots twee nieuwe thema’s: een over armoede en een over klimaatverandering. Laat je bijpraten over hoe de wereld bezig is zijn doelen te halen. Of, dat kan natuurlijk ook, te missen.

Vandaag zijn de Verenigde Naties jarig - de heren en dames in New York mogen 71 kaarsjes uitblazen. Dikke kans dat je daar nog niets over hebt gelezen in je Facebooktimeline of Twitterfeed. Want het werk van deze moloch van een organisatie - of eigenlijk: deze verzameling van organisaties - onttrekt zich aan ons zicht.

Hoe heet bijvoorbeeld de volgende

Juist. Net zo vergaat het de belangrijkste doelstellingen van de Verenigde Naties.

De wereld heeft zich in 2015 namelijk een aantal ambitieuze doelen gesteld, de zogenoemde Sustainable Development Goals. Wij noemen ze hier de ‘Duurzame Doelen.’ In 2030 moeten zijn gehaald.

Ik pik er een aantal uit:

  • Doel 1: Armoede de wereld uit.
  • Doel 2: Geen honger meer.
  • Doel 13: Urgente actie om klimaatverandering tegen te gaan.

Je ziet: bepaald geen bescheiden ambities. In dit artikel worden je belangrijkste vragen over deze ‘Duurzame Doelen’ beantwoord:

Tussen nu en 2030 gaan wij de doelen volgen

We zullen de vooruitgang op deze dossiers op de voet blijven volgen. Want we schrijven bijDe Correspondent niet alleen over de wereld zoals die is, maar ook over de wereld zoals die wordt.

Er is alleen één probleem: tussen nu en 24 oktober 2030 liggen nog 5.113 dagen. En het punt met doelen op de middellange termijn is: de weg ernaartoe is zo lang en complex, dat die zich nauwelijks voor journalistiek leent.

Daarom zijn de doelen vrijwel nooit in het nieuws. Terwijl: het zijn juist dit soort ontwikkelingen die de vorming van onze wereld bepalen. Soms gebeurt dat heel concreet, zoals in Colombia waar de zeventien doelen in een klap tot beleid zijn gepromoveerd.

Meestal gaat het veel indirecter; zijn ze verstopt in allerlei andere beleidsvoornemens en ontwikkelingen. De Correspondent wil graag jouw gids zijn - als het even kan tussen nu en 2030 - met langzame journalistiek over deze trage trends.

We beginnen met een aantal ‘spoedcursussen’ om je bij te praten. We richten ons eerst op twee doelen: armoede en klimaatverandering.

Twee spoedcursussen

Want waar begint en eindigt armoede? En hoe weten we of armoedebeleid een succes is? Volg daarover deze spoedcursus over armoede: hoe krijgen we het de wereld uit?

En, hoe zit het met het klimaat: gaat het ons lukken om de opwarming van de aarde onder de 1,5 graad Celsius te houden? Of, dat kan ook, moeten we leren leven met de gevolgen?

Volg daarover deze spoedcursus over klimaatverandering: onze toekomst op een planeet die steeds warmer wordt.

Maar hadden we de Millenniumdoelen niet al?

Jazeker, maar die liepen eind 2015 af. In dit artikel maakten we de balans op.

Hoe kwamen de Duurzame Doelen tot stand?

Deze doelen kwamen dus in de plaats van de Millenniumdoelen. Wat is er van die vorige doelen geleerd en hoe zijn deze doelen tot stand gekomen? We zochten het uit en schreven het op.

Was de hele wereld het dan zo snel eens?

Niet bepaald, lees deze reconstructie van correspondent Maite Vermeulen maar: het ging er soms heftig aan toe.

En lees hier verder over de club die de duurzame doelen bedacht heeft

De Duurzame Doelen zijn het geesteskind van de Verenigde Naties. In dit artikel: alle domme vragen over die moloch beantwoord.

We vroegen VN-medewerkers over de hele wereld ook hoe het is om voor deze organisatie te werken. Hun dagboeken geven een uniek inkijkje in hoe het is om samen te werken met de hele wereld.

We schreven verder over de tolken van de Verenigde Naties.

Over hoe journalisten het werk van deze organisatie volgen.

Tot slot nog dit: waarom dit project?

Dit project is het resultaat van ruim twee jaar journalistiek werk. Dat begon toen ik me in juni 2014 met collega Maite Vermeulen besloot te verdiepen in de Verenigde Naties. We bezochten een week in New York en namen deel aan de UN Summer Academy, een intern trainingsprogramma.

De vragen die dit bezoek bij ons opriep en de contacten die we daar opdeden werden leidend voor hoe het project verder ging. Met de hulp van onderzoeksassistenten Jan Sluyterman (duurzame doelen) en Lisa Peters (vredesmissies) bouwde collega Maite Vermeulen in de jaren die volgden een dossier op. Gastcorrespondent Hans Klis droeg bij vanuit New York.

Toen het dossier zo’n beetje compleet was - voor zover dat natuurlijk kan, met zo’n veelomvattend onderwerp - zochten we naar een manier om al onze bevindingen te presenteren.

We vroegen een fonds aan bij het European Journalism Center (EJC), dat vier Europese media in staat wilde stellen om microsites te bouwen over de duurzame doelen. Ook Spiegel Online en WeltN24 (uit Duitsland) en Dagens Nyheter (uit Zweden) kregen een toegekend. Alle media ontvingen een bedrag van om hun microsite te bouwen.

Deze middelen stelden ons in staat om nieuwe stukken te maken, bestaande stukken te vertalen en de ontwikkeling van onze thema’s te versnellen. De functie is nog in ontwikkeling, maar we konden tot nu toe al introduceren.

We gebruikten het geld daarnaast voor journalistieke reizen, voor het inkopen van nieuwe artikelen en - last but not least - het vertalen van talloze artikelen over armoede en klimaat, en de thema’s die daarbij horen.

Het project stelt ons in staat om grote ontwikkelingen - de strijd tegen armoede en de opwarming van de aarde - in een context te plaatsen. En zo onze belofte aan leden beter in te lossen: context geven bij de wereld om ons heen.

Bekijk de thema’s ook in Engels