3FM-dj Roosmarijn Reijmer heeft gelijk: er moeten meer vrouwen op de radio

Deze week publiceerde NRC Handelsblad een interview met Roosmarijn Reijmer. De 3FM-dj pleit voor meer vrouwelijke dj’s en artiesten op de radio.

Onlangs onderzocht ik met collega Dimitri Tokmetzis hoeveel vrouwelijke artiesten de Nederlandse radio draait. Bij 3FM bleek één op de vijf vrouw.

Om de oorzaken te achterhalen, sprak ik mensen in de muziekwereld. Reijmer wees er toen op dat niet alleen de radio, maar de hele muziekwereld zeer op mannen is ingericht. Van labels tot radio tot festivals zijn mannelijke artiesten en medewerkers de norm.

Waarom vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in de muziekwereld

Reijmer gaf een voorbeeld van de subtiele vormen die dit aanneemt: vrouwelijke acts worden geacht zich op te doffen voor optredens, vaak zonder dat daar faciliteiten voor zijn. Hoe kun je verwachten dat iemands lippenstift altijd perfect zit als festivalkleedkamers geen goed uitgelichte spiegel hebben?

Reijmer had als beginnend dj weinig vrouwelijke voorbeelden om zich aan op te trekken

De ondervertegenwoordiging van vrouwen in de muziekwereld komt ook door een tekort aan rolmodellen. Onderzoek^* laat zien dat veel kinderen (jongens én meisjes) vinden dat meisjes geen gitaar horen te spelen. Hun argument? Ze zien meisjes dat nooit doen.

Het belang van rolmodellen komt eveneens naar voren in het NRC-interview. Reijmer zegt dat ze als beginnend dj weinig vrouwelijke voorbeelden had om zich aan op te trekken. Nu hoopt ze zelf zo’n voorbeeld te zijn.

Waarom er meer voorbeelden zoals Reijmer nodig zijn

Dit thema leeft de laatste tijd zo sterk, dat het lijkt alsof de ongelijke verhoudingen voor het eerst worden opgemerkt. Dat is niet zo. In 2013 verscheen een Volkskrant-artikel over het gebrek aan vrouwen op de radio. Daarin zei de toenmalige zendermanager dat radio-dj ‘nou eenmaal een echt jongensberoep’ is.

Deze zomer turf ik de verhoudingen op de podia van grote festivals. Ook daar zijn de verhoudingen zeer scheef. Pinkpop telt dit jaar 13 procent vrouwelijke acts, Best Kept Secret 17 procent. Ongelijkheid bestaat niet alleen op het moment dat er een artikel verschijnt. Dit speelt dag na dag, festival na festival.

Het gaat er niet om dat de verhoudingen 50/50 moeten zijn. Het gaat om de onderliggende oorzaken. We leren van kinds af aan dat muziek een mannenwereld is. Dit leidt tot hardnekkige vooroordelen.

In het Volkskrant^*-artikel vertelt een vrouwelijke dj op Radio 2 dat ze vroeger haar eigen cassettebandjes knipte en plakte. In hetzelfde artikel zegt een mannelijke collega het volgende: ‘Ik zat vroeger al te pielen met cassettebandjes [...] Het is iets technisch [...] Meisjes doen dat gewoon niet.’

Het argument dat vrouwen niet technisch zijn, hoor je vaker. Er is bij mijn weten geen bewijs voor. In de muziekwereld lijkt deze overtuiging nu in rap tempo achterhaald te raken. Het interview met Roosmarijn Reijmer illustreert en versterkt dat. Laten we de discussie hierover blijven voeren.

Lees ook: