Twee weken geleden schreef ik over de Ik speelde daar in 2009 voor het eerst en voelde me gelijk thuis. Die singer-songwriters waren gelijkgestemden.

Toch week ik in één opzicht van de andere songwriters af: zij zongen in het Engels, ik in het Nederlands.

Voordat ik het Songwritersgilde ontdekte, had ik een tijdje rondgelopen in de hiphopscene. Daar was Nederlandstalig de norm. Dus het verbaasde me dat maar weinig singer-songwriters in hun moerstaal zongen.

Als artiest moet je uitzonderlijk zijn én uitzonderlijk goed

Wanneer ik mijn collega’s vroeg waarom ze in het Engels zongen, kwamen ze met een paar argumenten. Het was deels omdat ze door Engelstalige liedjes waren geïnspireerd, deels omdat ze Nederlands geen muzikale taal vonden, maar vooral omdat ze wilden optreden in het buitenland.

Die eerste twee argumenten zijn denk ik verbonden. Als je voorbeelden allemaal in het Engels zingen, voelt dat al snel als de juiste taal om in te zingen. Ook het derde argument kan ik begrijpen. Het Nederlandse taalgebied is veel kleiner dan het Engelse. Toch heeft het argument me nooit overtuigd. Volgens mij moet je twee dingen zijn als je als artiest wilt doorbreken: uitzonderlijk, en uitzonderlijk goed.

Uitzonderlijk zijn Engelse teksten allerminst. En in vergelijking met een Brit of Amerikaan, beheerst de gemiddelde Nederlander het Engels ook niet uitzonderlijk goed.

Bovendien: wie zegt dat mensen je teksten moeten verstaan om ze te waarderen? Een van de grootste hits van 2017, Despacito, is Spaanstalig. En een paar jaar terug omarmde de wereld Stromae, die zong in een Frans straatdialect dat het gros van zijn fans niet verstaat.

Het Nederlands als muziektaal is onderbelicht

Begrijp me niet verkeerd, er zijn zeker Nederlandse singer-songwriters met mooie Engelse liedjes. Alleen is Nederlands als muziektaal lang onderbelicht gebleven, in ieder geval onder singer-songwriters en indiebandjes.

Want Nederlands werd geassocieerd met Marco Borsato, André Hazes of de 3JS. Of met oudere generaties (Doe maar, Normaal, Boudewijn de Groot). Singer-songwriters zongen in het Engels.

Sindsdien is er natuurlijk wel wat veranderd. Eefje de Visser brak door. Lucky Fonz III stapte (deels) over op het Nederlands en bleek daarmee een breder publiek te bereiken. Maaike Ouboter werd van de ene dag op de andere beroemd met haar lied Dat ik je mis. Stevie Ann scoorde tien jaar geleden hits met Engelstalige liedjes, maar noemt zich tegenwoordig gewoon weer Stephanie Struijk en schrijft en zingt in het

En ondertussen domineert een nieuwe generatie Nederlandstalige rappers de hitlijsten. Ook zij maken korte metten met het idee dat onze taal uitsluitend toebehoort aan volkszangers, babyboomers en generatie X.

Toch leeft veel uitstekende Nederlandstalige muziek nog altijd onder de radar. Daarom maakte ik een playlist met een aantal van mijn favorieten. De nadruk ligt op singer-songwriters, maar er zit ook hiphop, kleinkunst en r&b tussen.

Nederlandstalige Indiepop Zestien liedjes van tien artiesten. Luister de playlist

Meer lezen?

De volgende Lucky Fonz III vind je in de kroeg Voor een levendige muziekscene heb je een goeie locatie en een gezonde afkeer van de mainstream nodig. Die twee ingrediënten vind je niet in talentenshows, maar wel in de kroeg. Lees mijn aanbeveling hier terug Laat de debuutplaat van dit multitalent de hit van de lente worden Je kent Cautious Clay nog niet. Ik denk dat dat snel gaat veranderen. De eerste drie nummers van deze New Yorkse indiesoulzanger zijn indrukwekkend. Spotify heeft hem al in het vizier. Lees mijn aanbeveling hier terug