Maak kennis met de Bob Ross van de popmuziek

Het is een veelgehoorde wijsheid in de popmuziek: als een lied niet werkt op een piano, werkt het ook niet met een band. De redenering is simpel. Akkoorden en melodieën moeten sterk genoeg zijn om op zichzelf te staan. Toch gaat deze vuistregel lang niet altijd op.

Neem de muziek van de Amerikaanse zangeres Taylor Swift. Haar hits doorbreken die regel omdat een groot deel van haar melodielijnen uit een enkele noot bestaat, die telkens wordt herhaald. Ook andere popsterren gebruiken monotone melodieën. Zoals Beyoncé, Katy Perry en Miley Cyrus.

Dit inzicht komt uit de YouTubeserie Holistic Songwriting, van producer Friedemann Findeisen. Zijn serie analyseert wat sommige popsongs succesvol maakt, en leert jou wat je moet doen om ook een hit te scoren. Van de melodie, tot de productie, tot de structuur van het lied.

Minder is meer

Naast handige antwoorden op specifieke vragen – zoals: hoe deel je een popliedje in, hoelang moet het zijn en welke instrumenten moeten erin zitten wil je de kans op succes maximaliseren - bespreekt de serie ook onderliggende principes.

Het principe hierachter: minder is meer

Neem de één-noot-melodieën van Taylor Swift. Volgens Findeisen biedt een nondescripte melodie de luisteraar meer ruimte voor eigen interpretatie. Het verft rode rozen niet rood. Je kunt zelf bepalen wat je erbij voelt. Het principe hierachter: minder is meer.

In Findeisens video over de Canadese rapper Drake zie je dit principe terug. Drakes muziek is vaak zo geproduceerd dat je alleen de lage tonen hoort. De rest bedenkt je brein er zelf bij. Althans bij mij.

Het minder-is-meerprincipe zit ook in Findeisens tips voor liedschrijvers. Hoe zorg je bijvoorbeeld dat je refreinen episch lijken? Niet door je refreinen bombastischer te maken, maar je coupletten meer ingetogen.

Ken je vijand

Voor wie popmuziek wil maken, is de waarde van Holistic Songwriting duidelijk. Voor wie pop gewoon boeiend vindt, ook. Maar wat als je een hekel hebt aan liedjes-van-de-lopende-band? Wat als je walgt van een serie die schrijvers aanmoedigt nóg meer muzikale eenheidsworst te maken? Is Findeisen niet voor muziek wat Bob Ross was voor de schilderkunst?

Misschien – al waardeerde ik Bob Ross altijd wel. Maar ook in dat geval kun je iets aan deze serie hebben. Findeisen leert je dan op zijn minst je vijand kennen. En dan kun je Holistic Songwriting gebruiken als een gids voor wat je in ieder geval niet wilt.

Maar het kan ook dat hij je waardering voor pop vergroot. Want ja, veel populaire liedjes lijken op elkaar. Maar of je wilt of niet, ze blijven bij je hangen. En deze serie laat zien dat zelfs bij een simpel deuntje veel komt kijken.

Meer lezen?