Je ziet ze vaak naast elkaar wanneer het gaat over het nieuwe type nationalistische en populistische leider: Donald Trump, de Hongaarse premier Viktor Orbán, de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan en de Indiase premier Narendra Modi.
India is de grootste democratie ter wereld. Sinds de onafhankelijkheid in 1947 werd het land geleid door de Congrespartij, die de nalatenschap van Mahatma Gandhi en Jawaharlal Nehru bewaakte, maar steeds corrupter werd, en die tijdens spectaculaire verkiezingen in 2014 vier vijfde van zijn zetels kwijtraakte in het parlement.
De Indiase Volkspratij van Modi won die verkiezingen met een absolute meerderheid en sinds 2014 voert de partij een steeds openlijker en hardere identiteitspolitiek, gebaseerd op de ‘hindu rashtra’, de hindoestaat.
Er is steeds minder ruimte voor moslims, christenen, sikhs of zelfs hindoes die minder conservatief zijn dan de hardliners rondom Modi. Moskeeën worden vernietigd om plaats te maken voor hindoetempels, het eten van rundvlees werd verboden, westerse waarden zijn verdacht.
Uit een gesprekje met een klant blijkt op een terloopse manier hoe intimidatie het dagelijks leven van Razia bepaalt
Hoe onzinnig die polarisatiepolitiek is blijkt uit een portret van een heel eenvoudig leven. Razia is een moslima, afkomstig van het platteland, die woont en werkt in de metropool Mumbai.
Ze vertelt haar levensverhaal, haar ambitie om onafhankelijk te zijn van ouders, broer en dwingelandij. We zien haar aan het werk op een wel heel onverwachte locatie: gehuld in een boerka waxt ze hindoeïstische vrouwen en toeristen. Uit een gesprekje met een klant blijkt op een terloopse manier hoe intimidatie haar dagelijks leven bepaalt.
We reizen met Razia terug naar haar geboortegrond, waar haar vader in een heel mooi, intiem geobserveerd gesprek in bedekte termen vertelt over zijn verwachtingen. Mumbai Bikini Wax, heet de film. Gemaakt door vier jonge filmmaaksters die er in geslaagd zijn heel dicht bij hun hoofdpersoon te komen, en dat in een omgeving die je nooit te zien krijgt. Een pareltje.
Regisseur Annabella Stieren maakte eerder voor De Correspondent al de film Liefs uit Koerdistan.
Correctie 7-05-2018: In een eerder versie werden hindoeïstisch en hindoestaans door elkaar gehaald. Dit is in de eindredactie gebeurd, en aangepast. ‘Hindoestanen’ zijn de bevolkingsgroep, ‘hindoeïstisch’ wordt gebruikt voor aanhangers van de religie.
Meer films?
Film: De breuk van Irak en Koerdistan (volgens een scheidingsadvocaat)
Er zijn veel gelijkenissen tussen de vechtscheiding van Irak en Koerdistan én al die Koerdische vrouwen die zich van hun man willen bevrijden. Deze scheidingsadvocaat heeft voor beide raad.
Deze roadmovie laat zien wat Vladimir Poetin in Russische hoofden heeft aangericht
De verkiezingen in Rusland deze zondag zullen geen verrassingen brengen. Geen Rus lijkt nog te geloven in een samenleving zonder de sterke leider Poetin. Videocorrespondent Elizabeth Salgado ging op reis om dit in kaart te brengen. Het werd een waanzinnige mind trip waarin Poetin in talloze gedaantes opdoemt.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
