Beste,
Vorige week woensdag sprak ik in de Tweede Kamer. De vraag was: hoe kunnen we publieke waarden in het datatijdperk verdedigen? Mijn (deel-)antwoord: door niet meer naar Google en Facebook te luisteren. Want die waren er ook, bij dat rondetafelgesprek. Op zeer bekend terrein bovendien: Edo Haveman (Facebook) was eerder fractiemedewerker van D66. Arjan El Fassed, die namens Google het woord voerde, is een voormalig Kamerlid voor GroenLinks. Beiden waren specialist in techonderwerpen.
Mijn punt was dat Google en Facebook geen plek verdienen bij een gesprek over zo’n belangrijk onderwerp. Allereerst omdat ze consequent beloften doen over publieke waarden – over privacy, over sociale verbinding, over mensenrechten – en die net zo consequent weer breken.
Maar ook omdat ze niet zelden een bedreiging vormen voor diezelfde publieke waarden waar ze voor zeggen te staan. Privacy is een evident voorbeeld. Ze debiteren heel veel mooie woorden over het belang van privacy. Maar bottom line is dat Facebook en Google al hun geld met privacyschending verdienen. ‘Een gesprek over het belang van privacy met Facebook en Google is hetzelfde als een gesprek over het belang van persvrijheid met Kim Jung-un’, zei ik. ‘Geloof de mooie woorden en beloften van deze bedrijven niet.’
Het interessante was: een paar dagen later was het raak. Tijdens het rondetafelgesprek vertelde Haveman dat Facebook lekker bezig was voor de aanstaande verkiezingen. Hij sprak over ‘radicale transparantiemaatregelen voor politieke advertenties, afgelopen maand in 27 EU-landen. En je kunt nu enkel in dat land adverteren als je in dat land woonachtig bent.’
Evelyn Austin van Bits of Freedom deed iets even simpels als doeltreffrends: ze nam de proef op de som. Het bleek nogal simpel om vanuit een Duits account Nederlanders te bestoken met advertenties en andersom.
Lodewijk Asscher, die het rondetafelgesprek had georganiseerd (en in een vorig leven expert op deze thema’s was): ‘Het kabinet vertrouwt op zelfregulering, op de mooie woorden van Facebook. Ze hebben beterschap beloofd en keer op keer blijkt dat dat toch niets waard is. Dat Facebook prachtige woorden spreekt en intussen een bedreiging vormt voor de democratie.’
Juist.
Hier kun je mijn bijdrage bekijken (en die van anderen). En hier lees je mijn bijdrage terug. En verder:
Hacken is het probleem, niet Huawei. Advocaat en onderzoeker Ot van Daalen (hij is een goede vriend) schreef een sterk stuk in de Volkskrant. De mogelijke risico’s van Huawei en Chinese spionage mogen dan reëel zijn, onze communicatie-infrastructuur is over de hele linie kwetsbaar. ‘Een populaire uitspraak in de informatiebeveiliging is dat er twee soorten bedrijven zijn: bedrijven die wéten dat ze zijn gehackt, en bedrijven die het nog níét weten’, schrijft Van Daalen. ‘Daarom is het weren van Huawei niet de oplossing, zeker niet voor Nederland dat niet zijn eigen hardware bouwt. Verstandiger is in te zetten op beleid dat ervan uitgaat dat de infrastructuur die we gebruiken niet te vertrouwen is. Dat betekent: investeer in sterke encryptie, zodat gegevens van verzender naar ontvanger goed beveiligd zijn.’
Wat is de erfenis van Julian Assange? Julian Assange verdient steun, schreef ik een paar weken geleden. Volgende week woensdag praat ik daarover verder in De Balie met schrijver Karin Spaink en oud-MIVD’er Elsine van Os.
Facebook en Google financieren veel academische en journalistieke projecten. Volgens dit artikel dreigde Facebook journalistieke en academische funding stop te zetten als de EU-expertgroup voor fakenews geen gas terug zou nemen. Vrij schokkend, als dat waar is.
Hou nou eens op over die filterbubbel. ’Geen indicatie voor bestaan van filterbubbels in Nederland’, concluderen onderzoekers van het Instituut voor Informatierecht (IViR) van de Universiteit van Amsterdam, in een interessant rapport dat zij voor het Commissariaat voor de Media schreven. Dat wisten we al wel natuurlijk. Dat betekent niet dat we ons geen zorgen hoeven te maken, schrijven ze, bijvoorbeeld over ‘de toenemende opiniemacht van platforms en het gebruik van algoritmes bij traditionele media.’
Discrimineert de Belastingdienst? Trouw: ‘De Autoriteit Persoonsgegevens doet onderzoek naar mogelijk etnisch profileren door de Belastingdienst. De fiscus bezit gegevens over de tweede nationaliteit van mensen en gebruikt die om te bepalen wie er gecontroleerd wordt bij de kinderopvangtoeslag, blijkt uit onderzoek van Trouw en RTL Nieuws.’ Interessant dit, ik hoop binnenkort weer eens te schrijven over de datahonger van onze fiscus. Eerder schreef ik dit, dit en dit.
Tot zover!
Wil je deze nieuwsbrief ook per mail ontvangen? Schrijf je hier in.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!