In gesprek met mbo-docent Karim Amghar: ‘Mbo’ers laagopgeleid? Hooggespecialiseerde vakmensen, zul je bedoelen’

‘Ik ben echt heel trots op mijn vak, want je doet mensen echt een plezier. Ik word echt vrolijk als ik vanuit mijn keuken naar de gasten kijk; dat ze met hun blije gezicht hun eten zitten te eten.’

Aan het woord is Twan, een mbo-student die een opleiding tot horeca- en hotelmanager volgt.

Zo trots als Twan is op het vak dat hij leert, zo weinig waardering komt er vanuit de samenleving. Want, wie op het mbo zit, doet ‘maar mbo’. Uit boeken lezen, dat wordt gezien als ‘iets wat slimme mensen doen’; praktijkleren is ‘de makkelijk optie’, vat mbo-student Julia de misvatting samen.

Over die misvatting schreef Karim Amghar, zelf docent op het mbo, onlangs een vlammend boek bij ons. In Maar dat begrijp jij toch niet – Over het onderschatte belang van het mbo laat Karim treffend zien hoe opleidingsniveau de nieuwe maatschappelijke scheidslijn is geworden, waarom dat zo’n groot probleem is én wat we eraan kunnen veranderen. 

Vraag je Karim naar zijn leerlingen op het mbo, dan lacht hij van oor tot oor. Geanimeerd vertelt hij over hoe belangrijk het werk is dat ze doen (of gaan doen). ‘Kunstwerken’ noemt hij de wegen en bruggen die ze aanleggen. Mbo’ers laagopgeleid? ‘Hooggespecialiseerde vakmensen, zul je bedoelen’, zegt Karim wild gebarend.

Zo enthousiast als hij kan vertellen over het belang van het mbo (het ‘Meest Belangrijk Onderwijs’), zo boos kan Karim worden als het gaat over de achtergestelde positie van mbo’ers in onze samenleving. Gediscrimineerd worden door je kroeg of verzekeraar (Promovendum, de verzekeraar voor hoogopgeleiden!): het gebeurt gewoon in Nederland. Om nog maar te zwijgen over de loonkloof tussen praktisch en academisch opgeleiden. Een mbo’er verdient gemiddeld 2.700 euro per maand; een wo’er meer dan 4.000 euro. Is dat omdat wo’ers belangrijker werk doen? Laat alle communicatiemedewerkers en alle vuilnisophalers eens een weekje staken: kijken wie meer wordt gemist.

Gelukkig is het niet alleen kommer en kwel: we hebben het in ons geanimeerde gesprek ook over de vele concrete oplossingen die Karim voor zich ziet. Zoals: passendere salarissen, verplichte maatschappelijke stages voor hbo’ers en wo’ers en betere representatie van mbo’ers in de Tweede Kamer. En, ook al is het misschien symbolisch: laten we opleidingsniveau ook expliciet benoemen in artikel 1 van de Grondwet, het verbod op discriminatie. Want ook symboliek doet ertoe.

Genoeg voer voor een goed gesprek. Veel kijk- of luisterplezier gewenst!